Hoe u met uw eigen handen een deur naar het badhuis kunt maken: ideeën en begeleiding

"Ik heb een zomerhuis en in het zomerhuis is er een badhuis, en bij de deuren van het badhuis heb ik ze zelf gemaakt."

Groeten, beste lezer!

Iemand zal denken dat in het algemeen alles duidelijk is. Houten bad - houten deuren. Daarom besloot ik het "enge" onderwerp te openen – hoe je zelf de deur naar het bad kunt maken. En hoe gemakkelijk u kunt beslissen. Waarom zeg ik dat?

Ja, omdat ik het weet: op papier is alles snel, gemakkelijk en elementair. In feite is het precies het tegenovergestelde, vooral als je een stadsbewoner bent en geen praktische vaardigheden hebt. En bij gebrek aan goede tools is het over het algemeen een 'trompetbedrijf'.

Direct op de gevolgen van de "verkeerde" deur naar de stoomkamer. Dit zijn misschien de meest voorkomende die u het vaakst tegenkomt:

• Concept. Dit is wanneer je een temperatuur hebt van "ongeveer honderd", je voelt een koude rilling in je benen. Is het gebeurd?
• Slechte voor- / portiekdeuren. Het lijkt niet eng, maar vervelend en hoe vaker hoe meer.

• De vorming van rijp op de deur. Het gebeurt onmiddellijk na het aanmaken. Zoals je merkt, begrijp je het meteen – er is iets mis.

Deze horrorverhalen hebben één gemeenschappelijke reden. – fabrikant incompetentie.

Uit dit artikel leer je:

Wat te doen

Allereerst worden loofbomen verwelkomd, waaronder de "bad" -soorten zijn de beste - van linde en eik. Ik raad Aspen niet aan, want ze is erg “dol op wiebelen”. Ik hoop dat de timmerlieden en schrijnwerkers me begrepen. Dennen is best geschikt, kies gewoon voor minder knopen, want juist op deze plaatsen heeft het hoge harsgehalte. En we hebben het helemaal niet nodig.

"Een compromisoptie - het belangrijkste canvas van naaldbomen is bekleed met bladverliezende planken."

Wanneer u hout selecteert, moet u op de volgende punten letten:

• a) Het materiaal moet relatief droog zijn, maar tegelijkertijd natuurlijk vocht hebben,
• b) Er mogen geen sporen van enige rot op het oppervlak zijn. Of de donkere vlekken waaronder het zich vermomt
• c) Het is noodzakelijk om planken te kiezen met het minste aantal knopen.

Nadat je een boomsoort hebt gekozen en je hebt besloten hoe je creativiteit eruit zal zien, kun je beginnen met "handwerken".

DIY-productie en installatie

Waarschijnlijk, van oudsher, om de warmte zoveel mogelijk te behouden, werden houten deuren in de stoomkamer eenvleugelig en klein geplaatst. In de regel ligt hun hoogte in het bereik van 150-170 cm en de breedte is 60-70 cm. De uitzondering is de Russische sauna "in het zwart". Hier is een dubbele deur heel geschikt.

«Is belangrijk! Deuren zwaaien één kant op - naar buiten! Dit geldt trouwens niet alleen voor de stoomkamer, maar ook voor de kleedkamer, wasruimte en zelfs de entree. ' Als het een blokhut is, wordt de baddeur geïnstalleerd nadat deze is gekrompen. Doe het eerder, krijg het risico in de vorm van vervormingen en scheuren die zijn ontstaan ​​door een schending van de geometrie. Er is een alternatief - een krimpafstand van 5-8 cm aan de bovenkant van het deurkozijn. "

Voor een Russisch bad is een doofhouten deur van de planken het meest geschikt. We zullen het overwegen. Voor de fabricage hebben we het volgende nodig de tools:

• Zaag of decoupeerzaag,
• Een vlak, en indien mogelijk een oppervlaktemaat (voor schaafborden van dezelfde dikte en direct over de gehele breedte) is een ideale optie,
• Beitel of beitel, hamer,
• Schroevendraaier of schroevendraaier,
• Frees voor het bemonsteren van de "kwartier" (hoewel het mogelijk is en een vlak met een speciaal mondstuk),
• Schuurpapier, of beter, een bandschuurmachine,
• Roulette, niveau (bij voorkeur laser), vierkant, potlood.

En materialen:

• damwand: 30 mm dik en 150 mm breed,
• Hout: 60 x 80 mm, maar een kleinere maat is ook mogelijk,
• Scharnieren: 2 stuks,
• Schroeven
• Lijm alleen voor decoratie (type PVA)

Naar beneden gaan

• Zaag de planken op de gewenste lengte en plan ze aan alle kanten goed met een schaafmachine (jointer). Aangezien de deuren zullen worden gebruikt in omstandigheden met overmatige vochtigheid, moeten de afmetingen 5 mm kleiner zijn dan de afstand tussen de kwartieren van het deurkozijn (ik denk dat ze begrijpen dat dit een reserve is om de deur tegen vocht op te zwellen).
• Spiegel een kwart aan elke kant. Van de zijkanten echter van verschillende vliegtuigen. Zodat de planken na het verbinden elkaar overlappen. Kies een van de twee opties voor het bevestigen van planken. Op een goed verwerkte puffer met lijm of met een kwart selectie (maar ook op kleefbasis).

“De beste oplossing voor betrouwbaarheid is een spijkergroef. Als u de mogelijkheid heeft om op apparatuur te produceren, ga uw gang! Eigenaars van freesmachines, heeft u de hint? '

• Monteer de planken zo dat de opening niet meer dan 1 mm is. Markeer ze met nummers en markeringen op de parende kant. We beginnen te hechten. Gebruik wiggen en stops voor druk. Meet de diagonalen voor uniformiteit en het canvas voor parallellisme.

Na het drogen het gehele oppervlak behandelen met een schuurmachine met schuurpapier met grove korrel (60 - 80 eenheden).

• Maak het web vast met de dwarsbalken. Gebruik hiervoor zelftappende schroeven.

"Dompel de zelftappende hoeden op het bord of gebruik hardware met een corrosiebestendige coating."

• We beginnen het harnas vast te maken. We verbinden de staven met elkaar in half boards (met een overlap of in een spike). Voor bevestiging gebruiken we lijm (zoals PVA) en zelftappende schroeven - elk 2 stuks. kort, en 3 stuks. voor lange.

“Als het maken van omsnoering moeilijk voor je is, of je vindt het niet verplicht, lijm dan horizontale staven aan de uiteinden van het canvas. Ze verminderen het vocht van de boom. "

Dus we schetsen de plaats van toekomstige bevestiging. Boor aan het einde van de deurkrukken gaten. Vervolgens bevestigen we het handvat aan de deur en boren we door met een boor met een diameter die kleiner is dan de vorige (grijp de deur vast). Vervolgens nemen we een zelftappende schroef (grote lengte) en schroeven deze helemaal zodat hij 2,5 - 3 cm in het bord past. Een vergelijkbare actie wordt uitgevoerd met het andere bevestigingsgat van de handgreep. We steken een speld in de gaten, bij voorkeur van dezelfde boom, en verwerken de plaats met schuurpapier.

• De laatste fase is het afwerken van slijpen en impregneren. Hiervoor verwerken we het oppervlak met fijn schuurpapier (korrelgrootte 180-240). Vervolgens passen we een antisepticum toe, maar houd er rekening mee dat het probleemloos 'de temperatuur moet houden'. Nadat het is opgedroogd, bedek je 1-2 lagen drogende olie. Dit geldt alleen voor de voordeur; je mag je creatie niet verenigen in de stoomkamer.

Het deurblad is klaar, haal de doos op

1. We nemen staven met een rechthoekige of vierkante doorsnede op de gewenste lengte. Waarna we een kwartfrees kiezen. Zorg ervoor dat u een achterstand van minimaal 5 mm maakt. Dit is nodig om vastlopen te voorkomen wanneer de deurpanelen opzwellen door vocht.
2. En meer. De verticale balk moet een iets kleinere breedte hebben dan de deur. En de drempel is minimaal 10-15 cm hoog gemaakt.
3. Om de staven van de doos te bevestigen, worden groeven gesneden aan de randen van de bovenste en onderste koppen en worden spikes langs de rand van de bovenste stang en de moer gesneden.
4. We monteren de doos en bewaken de nauwkeurigheid van de hoeken. Wijzig indien nodig de groeven.

Deurinstallatie

1. We hebben de opening in de muur weggesneden. Het moet 5-10 mm breder zijn dan de breedte van de doos. Hierdoor kan de deur tijdens de installatie verticaal worden gecorrigeerd en opengescheurd met wiggen,
2. Nu kunt u de doos installeren (maar vergis u niet, met de openingszijde)
3. We beginnen een horizontale bovenbalk en steunen met rekken. We leggen de drempel op de vloer. We controleren het niveau van de verticale en horizontale dozen,
4. De bestaande openingen tussen de muur en de doos worden ingeklemd met wiggen van de juiste maat. Hiermee wordt de locatie hersteld. Vervolgens bevestigen we de doos met schroeven aan de muur door voorgeboorde gaten,
5. We installeren deurscharnieren op het deurblad. Beste koper. Ze zijn sterk en roesten niet. We plaatsen de eerste lus op een afstand van ongeveer 20 cm van de bovenrand, de tweede - op 20 cm van de onderkant. Een andere optie is om lange decoratieve patchlussen te gebruiken. Ze zien er solide uit en geven de deur een soort elegantie,
6. Het blijft over om het deurblad op te hangen, te controleren of het volledig en vrij opent en dat er geen openingen zijn. Dan blijft het om de scheuren tussen de muur en de doos te sluiten. Gebruik hiervoor touw, vilt, jute, enz. En je kunt uitblazen met schuim. Hoewel er enkele tegenstanders zijn van het gebruik van dit materiaal in het bad.

Conclusie

Tot slot wil ik nog één ding zeggen: er zijn veel opties en manieren om deuren voor het bad te monteren. Maar iedereen kan het meest geschikte voor zichzelf kiezen. Dus, denk, durf, creëer! De volgende keer vertel ik je hoe je een eenvoudige baddeur maakt zonder lijm, met alleen zelftappende schroeven. Zelfs een beginner kan het aan. En de onderstaande video laat ook de fabricagemethode zien - de dwarsstaven zijn bevestigd aan de "zwaluwstaart". "

Anekdote over de deur:'Een dronken man klopt op de deur, zijn vrouw laat me niet gaan.
De man roept: - Wie is de baas in huis?
Vrouw: - Degene die in huis is, is de meester!»

Was het informatief? Abonneer u dan op blogupdates en stel vrienden voor. Veel succes en goede deuren naar je bad! Tot binnenkort!

Citaat van wijsheid: Je kunt alles weten behalve jezelf.

Deuren naar het stoombad

Stoombad is een ruimte die wordt gekenmerkt door scherpe veranderingen in temperatuur en vochtigheid. Dergelijke voorwaarden stellen speciale eisen aan de deur:

• het canvas mag niet vervormen, kromtrekken, van grootte veranderen,
• handgrepen moeten van hout zijn gemaakt om uw handpalmen of andere lichaamsdelen niet te verbranden,
• er mogen geen knopen of geasfalteerde plekken op het deuroppervlak zijn om het risico van verbranding met hete teer te voorkomen. In het ideale geval mogen naaldplanken niet worden gebruikt. De deur naar de stoomkamer is het beste gemaakt van een materiaal dat geen teer of andere schadelijke componenten afgeeft.

Bovendien moet de deur naar de stoomkamer naar buiten opengaan (in principe is dit de gebruikelijke regel die voorschrijft om tijdens de evacuatie deuren langs de route te openen).

Het wordt afgeraden om plaatmaterialen te gebruiken die bij verhitting schadelijke stoffen (spaanplaat, multiplex en andere soorten) kunnen afgeven. Bovendien storten dergelijke deuren door een hoge luchtvochtigheid snel in, waardoor het interieur van de kamer wordt bedorven.

Deuren naar de straat

De voordeur van het badhuis wordt bediend in meer vertrouwde omstandigheden. Bij de ingang wordt in de regel geen hoge temperatuur of hoge luchtvochtigheid waargenomen. De belangrijkste vereiste voor het deurblad is sterkte, betrouwbaarheid en voldoende dikte. De beperking op het gebruik van naaldhout wordt opgeheven, waardoor materiaal bespaard kan worden. U kunt ook plaatmaterialen gebruiken die minder gevoelig zijn voor luchtvochtigheid, niet van grootte veranderen en niet vervormd zijn. Het is echter noodzakelijk om ze te beschermen met een laag verf of lak.

Het installeren van een metalen deur voor het bad is onpraktisch. Deze optie is gekozen door de eigenaren van huisjes en verschijnen daar slechts af en toe. Het probleem is dat de metalen plaat zelf de prooi kan worden van plattelandsdieven.

Materiaalkeuze

De materiaalkeuze voor de fabricage van de deur is een belangrijke en cruciale stap. De belangrijkste criteria zijn:

• de beschikbaarheid van vaardigheden om met dit of dat materiaal te werken,
• beschikbaarheid, betaalbare prijs,
• het vermogen van het materiaal om belastingen te weerstaan ​​en vrij te werken onder de beoogde omstandigheden.

Overweeg de mogelijke opties en hun kenmerken:

Hout

Dit is een traditioneel materiaal voor het maken van deuren. Zelf een houten deur maken is makkelijker, aangezien bijna iedere eigenaar van een huis of tuinhuis de vaardigheden heeft om met het materiaal te werken. Hout is te koop, de keuze is ruim genoeg, de kosten zijn voor iedereen betaalbaar. De meest voorkomende naaldbomen, die in ons land in overvloed groeien. Ze hebben verschillende eigenschappen, dus u moet er specifiek over praten.

Er zijn verschillende soorten van deze boom. In Rusland wordt ceder cederpijnboom genoemd, die verschilt van Libanese ceder. Hout is verkrijgbaar in ons land en heeft een zachte, recht gelaagde structuur, is gemakkelijk te verwerken en heeft een lichte, enigszins gelige kleur. Een kenmerk van de ceder is een geurige, harsachtige geur die niet van muggen, muggen en muggen houdt. Ceder wordt zelden aangetast door een wormgat dat resistent is tegen verval. Het wordt een goede deur naar het stoombad, je hoeft alleen maar planken op te halen zonder teeruitgangen.

Pijnboom

Dit is het meest voorkomende ras in Rusland. Te koop grenenhout wordt in alle soorten gepresenteerd, er zijn verschillende maten en vormen. Den heeft licht hout, soms roodachtig aan de kern. De hardheid is gemiddeld, gemakkelijk te verwerken, licht in gewicht. Er zijn echter ook nadelen, waarvan de belangrijkste gevoeligheid is voor verval, het verschijnen van blauw, schimmel en wormgaten. Bij het kopen van materiaal moet u de planken zorgvuldig sorteren. Deuren gemaakt van grenen bevinden zich meestal in het interieur van een badhuis of andere kamers.

Lariks

Lariks is de dichtste en hardste van alle coniferen die in Rusland groeien. Het is zwaar, vatbaar voor kromtrekken en draait het vliegtuig met een schroef. Tegelijkertijd behouden de planken hun vorm tot het einde van het droogproces, ze beginnen helemaal aan het einde van het proces te kromtrekken. Lariks verwerken is veel moeilijker dan andere coniferen. Een scherp gereedschap is vereist, het is noodzakelijk om onder de schroeven te boren. Bevat veel hars, dat overvloedig uit knopen vloeit. Een kenmerk van lariks is de vrijwel volledige afwezigheid van rot. Een grote hoeveelheid hars beschermt het materiaal tegen de effecten van bederfelijke bacteriën, schimmels en schimmels. De deur in het lariksbad steken kan het beste bij de ingang of in de wasruimte. De deur voor het stoombad wordt te zwaar en onstabiel.

Spar

Het is zacht, licht hout. Het is qua eigenschappen dicht bij een den of ceder, maar heeft geen uitgesproken kerndeel. Er is niet veel van dit materiaal te koop, aangezien er maar heel weinig grote industriële voorraden spar zijn. Bovendien zijn er geen brede planken van spar, omdat de stam zelden groter is dan 150 mm in diameter. Bovendien worden de knopen gelijkmatig over de hele lengte van de planken gelegd (zoals op sparren), wat het risico op verhitting verhoogt. Fir bath door - een twijfelachtige beslissing. Je kunt het het beste voor andere doeleinden gebruiken.

Sparren bedekt met knopen. Ze hebben licht hout, vatbaar voor rot of kromtrekken. Het hout met rechte lagen wordt echter veel gebruikt voor de vervaardiging van verschillende producten, muziekinstrumenten en souvenirs. Vurenhout absorbeert vocht goed, maar het is moeilijker om het te weken met een antisepticum dan dennen of sparren. Voor de deur naar de stoomkamer is het materiaal met beperkingen geschikt; het is beter om het te gebruiken voor een ingang of een wasruimte.

Glas

Een glazen deur installeren in een badhuis is een twijfelachtige beslissing. Er zijn stevige doeken gemaakt van dit materiaal, maar ze zijn erg dik (meer dan 10 mm) en vereisen een speciale verwerking van de gezichten. Bovendien zal het moeilijk zijn om scharnieren aan een dergelijke deur te bevestigen; er zijn speciale draai-elementen nodig. Het wordt een te zwaar en gevaarlijk canvas dat mensen kan verbranden. Meestal wordt een glazen deur gemaakt in de stoomkamer, bestaande uit een houten lijst en een transparant inzetstuk (een of meer) in het centrale deel.

Opgelet! Op internet zijn er vaak aanbevelingen om met uw eigen handen een glazen deur naar het badhuis te maken, waarvan een foto een doorlopend canvas van dik gehard materiaal laat zien. Houd er rekening mee dat zelfverwerking van glas thuis niet mogelijk is.

Metaal

Metalen deuren naar het bad worden in de regel niet gebruikt. Ze passen niet in de algemene stijl van de kamer. Bovendien zijn de bedrijfsomstandigheden niet geschikt voor schilderijen van dergelijke materialen. Soms installeren ze stalen deuren naar de ingang of gebruiken ze aluminium constructies om de ingang naar de wasruimte, naar de rustruimte te regelen. Dergelijke oplossingen zijn echter vrij zeldzaam.Metalen deuren zijn niet geschikt voor installatie in een stoomkamer, omdat ze erg heet zijn en mensen kunnen verbranden.

Combinaties van verschillende materialen

Canvasdoeken gemaakt van een combinatie van verschillende materialen zijn gebruikelijk. Ze worden een goed alternatief voor traditionele massief houten deuren. Een voorbeeld is de framedeur naar de stoomkamer, een frame gevuld met een warmte-isolator en daar bovenop bekleed met decoratief materiaal. Het resultaat is een canvas dat in staat is om effectief warmte vast te houden en door externe omstandigheden niet van grootte verandert. Omhulsel wordt meestal vanuit de voering met hun eigen handen gedaan, wat goedkoper is en er aantrekkelijker uitziet. Zo'n deur komt overeen met de stijl van een sauna of een Russisch bad, het is gemakkelijker en praktischer.

Materiële berekening

De hoeveelheid materiaal is afhankelijk van het gekozen ontwerp en de afmetingen van het canvas. De gemakkelijkste manier om een ​​werktekening en specificatie op te stellen, die alle benodigde onderdelen en hun afmetingen zal aangeven. Deze optie geeft het meest nauwkeurige idee van de hoeveelheid en het type materiaal. Het berekenen van de hoeveelheid hout in kubieke meters heeft geen zin, omdat het volume hier niet uitmaakt.

Allereerst wordt de doos voor het deurblad berekend. Om dit te doen, neemt u de maat van de deur en voegt u de dubbele dikte van het bord in hoogte en breedte toe, minus 2 cm aan elke kant. Dit is aangepast voor het kwart dat de narthex vormt. De berekening van het canvas is het gemakkelijkst te doen afhankelijk van de breedte van de planken. Het is noodzakelijk om een ​​schild te verzamelen volgens de grootte van de opening en ongeveer 10-15% toe te voegen voor verwerking.

Belangrijk! Houd er rekening mee dat elke berekening bij benadering is. Tijdens het werk kunnen zich verschillende situaties voordoen, onderweg veranderen plannen vaak. Daarom is er een bepaalde hoeveelheid materiaal nodig om de nodige aanpassingen te maken zonder dat het nodig is om hout te zoeken en voor te bereiden.

Benodigd gereedschap

Om een ​​deur met je eigen handen van hout te maken, heb je nodig:

• cirkelzaag of cirkelzaag,
• puzzel
• elektrische schaafmachine
• elektrische boormachine met een set boormachines,
• handmatige of stationaire freesmachine,
• ijzerzaag
• beitel
• een hamer
• tang
• liniaal, vierkant, meetlint,
• een eenvoudig potlood om te markeren,
• Priem en schroevendraaier voor het schroeven van schroeven.

Aangezien u de deur naar het bad zelf moet installeren, heeft u een bouwniveau en een set montagewiggen nodig. Bovendien hebt u een verwarming en afdichtmiddel nodig om de scheuren tussen de doos en de opening te repareren en af ​​te dichten.

Hoe de deur isoleren?

Thermische isolatie van het canvas is een belangrijke taak. De meeste verliezen komen precies op dit element voor, daarom is het noodzakelijk om ze zoveel mogelijk te elimineren. Niet alle deuren kunnen efficiënt thermische energie opslaan. Bovendien wordt tocht een veelvoorkomend probleem als gevolg van onjuist geconfigureerde ramen of ventilatieopeningen.

De oplossing is om het canvas te verwarmen of een afsnijding te installeren die de intensiteit van de luchtstroom vermindert. Het is meestal nodig om na de installatie te beslissen hoe u de deur in het badhuis met uw eigen handen isoleert, wat de taak een beetje eenvoudiger maakt. Moderne kachels zorgen voor een efficiënte warmtebesparing met een minimaal materiaalverbruik. Overweeg de meest voorkomende opties:

Met behulp van een thermisch gordijn

Deze optie verwijst naar de eenvoudigste en meest betaalbare isolatiemethoden. Een luifel van dermantine, dikke dikke stof, enz., Wordt voor het toegangsvel gehangen. de afmeting van het gordijn moet 10-15 cm groter zijn dan de afmeting van de doorgang.

Een doorlopende luifel passeren is niet eenvoudig. Sommige gebruikers hangen het aan een pijp met ringen (zoals een gordijn in de badkamer). Veel bezoekers vergeten het echter achter zich te trekken, wat de effectiviteit van isolatie vermindert. De beste optie is om de luifel in reepjes van 15-20 cm te snijden en deze bovenaan vast te maken. De stroken overlappen elkaar, zodat ze in vrije toestand de doorgang strakker bedekken.

Energy Flex gebruiken

De deur efficiënter in het badhuis doen met je eigen handen doe je door de warmte-isolator direct op het canvas te monteren. Een goede optie is een rollfeed energy flex. Dit materiaal is gemaakt van geschuimd polyethyleen, met een dikte van 3 tot 25 mm. Het neemt geen water op, verandert zijn grootte niet van het temperatuurverschil, creëert geen extra belasting op het deurblad.

Opgelet! Er zijn veel materialen zoals energy flex. Zo is er een isolon, ook gemaakt van geschuimd polyethyleen. Het kenmerk is een folielaag aan één of beide zijden, die in staat is om thermische (infrarood) stralen terug naar de kamer te reflecteren, waardoor thermische energie wordt behouden.

Geïsoleerd frame

Met dit ontwerp kunt u de opening tussen het canvas en de doos dichten. Dit is een belangrijke en nuttige techniek, omdat de deuren in het badhuis bijna niet heel nauwkeurig passen. Ze zwellen op en stoppen met sluiten. We moeten de rand van de deur plannen en een vrije toegang tot de opening bereiken. Dan droogt het hout op, er verschijnt een merkbare opening. En dit proces wordt vele malen herhaald.

Om constante aanpassing uit te sluiten, wordt een frame van stroken aan de buitenkant van het deurblad genageld. Ze worden op een afstand van enkele centimeters van de rand geïnstalleerd en er wordt een strook dubbelgevouwen thermische isolatie onder gelegd. Het moet buiten de limieten van 15-20 mm uitsteken, zodat wanneer de deur gesloten is, de hele omtrek bedekt is met isolatie. De opening tussen de deur en het kozijn wordt gesloten, tocht verdwijnt, het warmtelek stopt.

We kiezen de accessoires voor de deur

De criteria voor het kiezen van accessoires voor de deur naar het bad zijn:

• het doel van de deur (ingang, naar de wasruimte of de stoomkamer, enz.),
• deur- en kozijnmateriaal
• algemene vormgeving van het badhuis.

De deurgrepen op het canvas van de stoomkamer mogen niet opwarmen en mensen verbranden. Hier plaatsen we alleen houten producten, waarvan er veel zijn. Het wordt aanbevolen om modellen te selecteren die overeenkomen met de algemene stijl van het badontwerp. Dit is een kleinigheid die het uiterlijk van de kamer aanzienlijk kan veranderen.

Scharnieren worden ook geselecteerd op basis van het uiterlijk van de deuren. Sloten of grendels worden alleen op de voordeur geïnstalleerd, minder vaak bij de ingang van het toilet of de wasruimte. De arbeidsomstandigheden zijn ongunstig voor metalen onderdelen, waardoor hun levensduur aanzienlijk wordt verkort.

Voorbereiding van materialen en gereedschappen

Materiaalvoorbereiding is het belangrijkste proces. De bedrijfsomstandigheden van de baddeur worden gekenmerkt door constante veranderingen in temperatuur en vochtigheid. Hout heeft het vermogen om water op te nemen en te geven, wat het moeilijk op te bergen is. Na verloop van tijd stabiliseert het en verandert het niet meer van grootte, maar het vermogen om te vervormen of te kraken verschijnt. De beste droogmethode wordt beschouwd als de natuurlijke blootstelling van het materiaal op een droge plaats, beschermd tegen direct zonlicht. De temperatuur mag niet laag zijn, de beste optie is de woonkamer. In dit geval verloopt het verwijderen van vocht soepel, de planken krijgen geen onnodige belasting, barsten niet en draaien niet rond met een schroef. Het enige, maar zeer belangrijke nadeel van deze methode is de duur van het proces. Het duurt vele maanden, dus de meeste gebruikers kopen liever hout dat al onder productieomstandigheden is gedroogd. Het wordt als klaar voor gebruik beschouwd, maar het moet ook ongeveer een week bestand zijn om de juiste luchtvochtigheid in te stellen.

Het basisgereedschap voor het werken met hout is meestal elke thuisvakman. Als apparaten niet genoeg zijn, kunt u deze kopen of huren.

Belangrijk! Het is onmogelijk om een ​​deur te gaan fabriceren zonder het benodigde gereedschap. Het proces stopt bij het eerste tekort aan een artikel. Het is noodzakelijk om een ​​complete set voor te bereiden om de montage en installatie van deuren in korte tijd te voltooien.

Fabricage van deurbladen

De eenvoudigste optie is om de plaat te monteren vanaf het tand- en groefbord (de vloerrail is geschikt). Knip verschillende planken langs de vallei van het canvas (als u van plan bent om vast te binden, trekt u de dubbele breedte van de stroken af). Randen worden bewerkt door aan de ene kant een pen en aan de andere kant een groef te verwijderen. Om het schild te bevestigen, kunt u de oude methode gebruiken om een ​​wigsteun te installeren die het schild in het vliegtuig houdt en niet laat afbrokkelen. Meestal worden twee van dergelijke afstandhouders gemaakt, waartussen een schuine staaf is geïnstalleerd om de diagonaal te bevestigen. U kunt het zonder doen als de wigelementen niet parallel, maar onder een kleine hoek ten opzichte van elkaar zijn geïnstalleerd. Dit versterkt het canvas en vermindert het uitdrogen.

Lijmplaten

Het verlijmen van het schild is geen vereiste. In traditionele constructies werd geen lijm gebruikt, omdat de bedrijfsomstandigheden van de deur ongunstig zijn voor oude lijmsamenstellingen. Moderne rassen verdragen echter contact met vocht, zodat ze tijdens de montage kunnen worden gebruikt.

De belangrijkste taak is een kwalitatief dekvloerschild. De lijm wordt op de randen van de verlijmde planken aangebracht, op een horizontale vlakke ondergrond gelegd en met klemmen vastgezet. Je hebt grote en krachtige apparaten nodig, maar je kunt het doen met gewone wiggen. Het schild aan de ene kant rust op de staven die op de basis zijn bevestigd. Aan de andere kant wordt op een bepaalde afstand van de rand van het schild een ander blok bevestigd. Ze plaatsen een paar wiggen in de opening en knijpen, terwijl ze erop slaan, in het schild. De kleefsamenstelling die uit de sleuven steekt, wordt onmiddellijk verwijderd met een doek. Wanneer de lijm opdroogt, worden de wiggen eruit geslagen en krijgen ze een kwalitatief gelijmd schild.

Webbinding

De deurbekleding is gemaakt om het centrale deel te versterken, om diagonaal buigen of scheeftrekken uit te sluiten. Er zijn twee mogelijkheden:

• harnas in de vorm van een frame met een groef aan de binnenrand. Het centrale deel langs de hele omtrek is uitgerust met een spike, die bij het monteren van de deur in de groef van het harnas wordt gestoken. Het blijkt het deurblad te zijn, waar het schild de rol speelt van een gewoon paneel,
• installatie van factuurband. Het is gemonteerd op het deurblad rond de omtrek (soms aan beide kanten). Deze optie is geschikt voor vakmensen die geen apparatuur hebben om een ​​groef of pen te maken.

Traditionele baddeuren hebben geen bekleding. Het vereist het gebruik van speciaal gereedschap. Bovendien vereist de stijl zelf enige eenvoud, opzettelijke primitiviteit bij het vervaardigen van schilderijen. Als de stijl van de kamer dit vereist, is het echter mogelijk om volledig moderne vormen van deuren te monteren.

Decor

Decoratieve decoraties van de baddeur zijn niet populair, maar soms worden ze het vaakst gevonden, er worden speciale gesmede scharnieren gebruikt. Stel ook de deurgrepen van het originele formulier in. Sommige meesters bedekken het canvas met voering, met behulp van een speciale installatietechniek in een schaakbord of diagonale volgorde. Er zijn veel opties, u kunt kant-en-klare oplossingen gebruiken of uw eigen ontwerpopties bedenken. Het belangrijkste is dat ze de hoofdfunctionaliteit van de deur niet verstoren.

Handige tips

Het allereerste advies van ervaren vakmensen is niet om te complexe projecten of deurontwerpen aan te pakken. Als er geen zelfvertrouwen is, gebrek aan ervaring, is het beter om een ​​eenvoudigere en betrouwbaardere versie van het deurontwerp te kiezen.

Werk niet met onvoorbereid materiaal. Dit geldt voor hout. Vers grenen kan uitdrogen en de laterale grootte met 10% verminderen. Dit betekent dat er sleuven tot 1 cm breed in de deur kunnen verschijnen, wat onaanvaardbaar is. Het is noodzakelijk om kwaliteitsborden te drogen en te weerstaan.

Tijdens bedrijf moeten veiligheidsmaatregelen in acht worden genomen. Elektrisch gereedschap is gevaarlijk, vooral bij het werken met hout. Het is noodzakelijk om persoonlijke beschermingsmiddelen te gebruiken, een bril en mouwen mogen niet naar beneden hangen. Handschoenen mogen niet worden gebruikt, vooral niet bij het uitvoeren van gereedschapsmachines (bijvoorbeeld bij het zagen van hout op een cirkel). Handen kunnen uitglijden, wat vaak tot blessures leidt.

Het is noodzakelijk om te werken met een scherp, goed schroefdraadgereedschap. Verwerking van hoge kwaliteit kan niet worden verkregen met onvoorbereide tooling. Het wordt aanbevolen om schuurpapier bij de hand te hebben, zodat u de snijkanten op elk moment kunt slijpen.

Baddeuren en x varianten

In elk badhuis zijn er verschillende kamers die verschillende functies vervullen, dus om iedereen te beschermen, heeft u uw eigen deur nodig. In de saunaruimte moeten minimaal twee deuren zijn: de entree en van de stoomkamer naar een speciale ontspanningsruimte.

Er zijn drie soorten baddeuren:

houten deuren. Dit is een houten canvas, dat bestaat uit tand-en-groefplanken, die zijn gestoffeerd in een conventionele dakspaan. Deze deuren zijn meestal gemaakt met één frame, maar sommige kunnen twee frames gebruiken. Deze laatste zijn iets gecompliceerder om te produceren, hoewel ze uitstekende thermische isolatie-eigenschappen hebben,

glazen deuren. Deze deuren worden vaak in de sauna geplaatst. Maar nu geven velen de voorkeur aan het esthetische interieur ten nadele van de bruikbaarheid en kopen ze een glazen deur,

gecombineerde baddeuren. Voor die mensen die kunnen bepalen wat beter is - glas of hout, zal hun speciale combinatie optimaal zijn. De onderkant en het frame van dergelijke deuren zijn gemaakt van hout en het hele bovenste deel is een speciaal glazen inzetstuk.

Grootte baddeur

Bij het maken van baddeuren worden alle maten bepaald volgens het principe van de grootste warmteopslag op het moment van sluiten en openen van de deuren. In dit opzicht hebben alle baddeuren een kleinere afmeting in vergelijking met gewone. De vereiste hoogte van de baddeuren is 165–185 cm vanaf de vloer zelf en de breedte is 65–70 cm.Het is de moeite waard om op de drempel te letten, waarvan de hoogte meer dan 15 cm moet zijn.Toch worden deze kleine deurafmetingen uitsluitend gebruikt voor stoomkamers.

Materialen voor de juiste fabricage van baddeuren

Voor baddeuren kunt u gebruiken glas , en hout . Glas moet bestand zijn tegen zeer hoge temperaturen. Het beste materiaal voor baddeuren is echter nog steeds hout.

Hier geldt in de regel - lindeboom , lariks , esp , eiken .

Hardware

Accessoires voor baddeuren moeten zijn gemaakt van materialen met een zeer laag warmtegeleidingsvermogen, evenals weerstand tegen hoge luchtvochtigheid. Als u bijvoorbeeld heck en handgrepen van metaal aanbrengt, kunt u met een aanraking gemakkelijk een brandwond krijgen. In dit opzicht zijn de accessoires meestal gemaakt van hout.

Dit geldt voor heck en handgrepen, maar het is raadzaam om koperen scharnieren te nemen, maar als je dit niet kon vinden, dan moeten de metalen scharnieren worden geverfd met een speciale verf tegen corrosie. Omdat de baddeuren precies naar buiten openen, is de kans op brandwonden bijna onmogelijk.

Productie van baddeuren

Na het bepalen van het type deur, is het al mogelijk om speciaal werk aan de creatie te starten. Voor beginners lijkt dit proces misschien vrij ingewikkeld, maar het is slechts een kwestie van ervaring. Als je nog nooit deuren hebt gemaakt, kun je om te beginnen goedkope planken kopen en ze naar believen oefenen. Bovendien kunt u hiermee zonder problemen baddeuren maken.

Aangezien de deur van hout wordt beschouwd als de meest optimale deur voor een bad, zullen we naar haar voorbeeld het hele proces van het maken van baddeuren beschouwen. Voordat u de deuren naar het bad maakt, moet u in de regel aankopen doen. Van de materialen hier kun je niet zonder:

• gegroefde vloerplaat (breedte is 50 mm, dikte is 30 mm),
• speciale pinnen en schroeven,
• voering (afmetingen - 12x96 mm),
• lus (drie stuks),
• hout voor omsnoering (afmetingen - 60x80 mm).

Vanuit de tool hier kun je niet zonder:

• hand cirkelzaag,
• hamer en hamer,
• frees met een set frezen,
• schroevendraaier
• klemmen
• niveau, schuifmaat, dieptemeter, meetlint.

Het deurblad maken

Een deur maken moet altijd beginnen met de vorming van het canvas. Om dit te doen, doe dit:

• Het is noodzakelijk om speciale gegroefde planken te nemen en deze op de gewenste lengte te snijden.
• Vervolgens moet een van de planken de spijker doorsnijden, waarna het oppervlak aan beide zijden van elk bord wordt verbonden, moet u een absoluut vlak oppervlak krijgen. In de regel is het voldoende om 2 mm te verwijderen om het gewenste resultaat te bereiken. Idealiter zouden gladde platen 26 mm dik moeten zijn.
• U kunt beginnen met het monteren van het deurblad. Eerst moet je een ruwe montage maken, de spijker van het bord in de groef van de andere steken, terwijl ze zo stevig mogelijk moeten worden aangesloten. Als gevolg hiervan kunt u een canvas krijgen dat iets breder is dan nodig. Dit is niet eng. Om het canvas de gewenste breedte te geven, is het nodig om een ​​beetje af te snijden van de laatste en eerste planken.
• Als u de gewenste maat meet, kleiner met 60-70 mm vanaf de breedte van de hele deur en markeert u deze op het canvas, moet u de laatste en eerste planken verwijderen. Op de cirkelzaag wordt alles overbodig afgesneden. Het is belangrijk om niet de kant af te snijden waarop de groef op het laatste bord zit, maar op het eerste bord de kant waar de pen zich bevindt.
• Vervolgens worden de planken verzameld in één canvas. Om dit te doen, op het oppervlak van de werkbank, moet je de planken neerleggen en de spijker van één bord in de speciale groef van de vorige plaatsen, nadat je de groef eerder met gewone PVA-lijm hebt gecoat. Voor een goede verbinding moet je elk bord met een hamer omverwerpen.
• Het canvas wordt twee tot drie dagen gedroogd. Om ervoor te zorgen dat het canvas tijdens de droogperiode helemaal niet leidt, moet het stevig op de werkbank worden bevestigd. Om dit te doen, bevestigt u twee planken hout op een werkbank, waartussen het deurblad in de lengte wordt geplaatst. Rijd voor normale bevestiging met houten wiggen tussen het deurblad en de stang. Een speciaal vel spaanplaat wordt bovenop het canvas gelegd en met de klemmen op de tafel gedrukt.
• Controleer na het drogen het vel op kleine defecten. De scheuren worden afgedicht met een speciaal mengsel van zaagsel en lijm en alle oneffenheden worden gladgestreken met een gewoon vliegtuig.

Wij maken beslag en deurbekleding

Terwijl het canvas opdroogt, kunt u bouten en handgrepen maken, evenals een speciale deurbekleding:

Vooraf aangekochte staven moeten op de gewenste lengte worden gesneden. De verticale staven moeten worden gesneden volgens de hoogte van de deur. De balken die boven en onder de deur worden geplaatst, moeten iets kleiner zijn. Zo is de hoogte van de deur 150 cm, in dat geval moet de lengte van de truss bars 150 cm zijn, is de deurbreedte bijna 60 cm dan moet de lengte van de truss bars ongeveer 53 cm zijn.

• In de eerder verkregen blanco's van de staven moet je een groef kiezen. Om dit te doen, moet u eerst een diepe en smalle groef selecteren met de frees en frees. De breedte is ongeveer 26 mm, de diepte is 25 mm. Daarna moet er een brede, maar ondiepe groef bovenop worden gekozen (diepte is 10 mm en breedte is 50 mm). Een vergelijkbare getrapte groef in het harnas is nodig voor het canvas, dat was bekleed met voering. De voering moet in de brede passen en alle gegroefde planken komen in de diepe.
• Op de horizontale spijlen van de omsnoeringsband wordt door middel van een frees een spies gemaakt die overeenkomt met de groef. Aan het einde moet je de omsnoeringsdoos monteren en de juistheid van de hoeken controleren met een vierkant. Indien nodig, moet u de groef met een molen slijpen om absoluut rechte hoeken te krijgen.
• Om nachtschoten en handgrepen te produceren, is het noodzakelijk om bijgesneden planken en staven of vooraf gekochte vormstukken te gebruiken.

Stoomkamerdeur functie

De procedure voor de vervaardiging ervan in algemene termen is dezelfde als voor de houten tegenhanger voor binnenkomst. Maar er zijn een aantal punten waarmee rekening moet worden gehouden.

• Het canvas moet de opening zo strak mogelijk sluiten, zodat stoom de kamer niet verlaat.
• De rijstrook is laag, met een maximum van 50 mm.
• Uitkomen. Anders zullen de scharnieren (zelfs de hoogste kwaliteit) van de baddeur snel roesten.
• Als het badhuis "in wit" wordt verwarmd, is één blad voldoende, en "in zwart" - noodzakelijkerwijs twee.

Selectie van houtsoorten

Het is beter om naaldhout te weigeren. Hoewel het minder vatbaar is voor bederf, bevat het teer. Dus hun dampen kunnen niet worden vermeden. Maar omdat de deur naar de stoomkamer met hun eigen handen van grenen, aten is niet de beste oplossing. Wat wordt aanbevolen?

Esp, eik, els. Maar experts adviseren om voornamelijk linde of lariks te gebruiken. De eerste is interessant omdat bij het stijgen van de temperatuur stoffen vrijkomen die een gunstig effect hebben op het lichaam. Het is echter qua duurzaamheid duidelijk inferieur aan lariks, deze boom wordt sterker als hij nat is en kan daarom jarenlang bij de ingang van het badhuis of de stoomkamer staan.

Selectie van hout in maat (cm)

Voor een canvas uit een array:

• Dwarsbalken: staaf 6 x 6 (8).
• Sluiter: gegroefde plaat, voor het bad is de optimale dikte 2,5 - 5. De breedte is gekozen om geen monsters over de lengte te hoeven snijden, afhankelijk van de afmetingen van de opening.

Voor geprefabriceerde stof:

• Box en harnas: hout 6 x 4 (6).
• Gordel: bord 12 x 3,5.
• Bekleding: houten bekleding, dikte 1,2.

Houtverwerking

• Dit geldt vooral voor hardhout: impregnering met antiseptica is vereist. Anders gaat een houten deur in een badhuis niet lang mee. Passende voorbereidingen zijn voldoende, maar bij het kiezen is het noodzakelijk om vertrouwd te raken met hun samenstellende samenstelling. Het gebruikte product mag bij hoge temperaturen geen giftige stoffen afgeven.
• Alle houten delen worden zorgvuldig geschuurd (machinaal of handmatig).

Metingen openen

Voordat u de vereiste afmetingen van het blok bepaalt, moet u een aantal maatregelen uitvoeren:

• maak de opening schoon. Dit zal het proces vergemakkelijken om de deur naar het badhuis met uw eigen handen te maken, aangezien de afmetingen zo nauwkeurig mogelijk worden genomen en u de montage niet hoeft te doen,
• controleer de geometrie, indien nodig, lijn de opening uit.

• De hoogtemeting wordt op twee plaatsen uitgevoerd, langs de randen van de doorgang in de muur, breedte - op verschillende niveaus.
• Als het bad van hout is gemaakt, wordt de deur zonder deur niet geplaatst. Daarom wordt rekening gehouden met de afmetingen. Dit is een apart onderwerp en moet indien nodig worden bestudeerd.

Tijdens het bouwproces kunnen er enkele misrekeningen worden gemaakt. Daarom kan de opening iets breder (hoger) zijn dan vereist. U moet weten dat er bepaalde maten baddeuren zijn. Ze zijn kleiner dan vergelijkbare constructies die bij de ingang of in woongebouwen zijn geïnstalleerd. Dit komt precies door de noodzaak om warmteverlies te verminderen.

Als de voordeur van het badhuis mogelijk niet overeenkomt met de aanbevolen afmetingen, dan is voor een paar de maat van de vleugel van belang. Waarop te focussen (in cm)?

• Breedte: tussen 65 en 75.
• Hoogte: 165 ± 5. Dit is de totale waarde, aangezien er ook rekening moet worden gehouden met de drempels (15-20).

Van array

Het is moeilijk om met deze techniek de deur naar het badhuis te maken zonder ervaring in timmerwerk. Dit komt voornamelijk door de gekrulde selectie van hout, de nauwkeurigheid van het markeren van het canvas. De procedure illustreert duidelijk het bovenstaande diagram.

• Vleugelelementen die uit het bord zijn gesneden, worden op een vlakke, "stijve" basis gelegd en aan elkaar aangepast.
• Het markeren van de installatieplaatsen van pluggen voor het verbinden van onderdelen en het versterken van de baddeur.
• Opstelling van groeven.
• De vervaardiging van dwarsbalken en jibs (indien aanwezig).
• Montage van het canvas.

Let op! Zo'n deur voor een bad valt op door zijn aanzienlijke gewicht, dus de doos moet behoorlijk massief worden geïnstalleerd. Neem daarom krachtige luifels op.

Frame constructie

• Voordat u het samenvoegt, moet u de afmetingen verduidelijken. In de omstandigheden van een bad zal zelfs het meest dichte en hoogwaardige gedroogde hout geleidelijk vocht opnemen. Bijgevolg zal het na verloop van tijd opzwellen. En daarom worden de afmetingen van het frame iets minder gekozen dan de opening met een pigtail. De aanbevolen tussenruimte rond de omtrek van 5 mm.
• Omdat de deur naar de stoomkamer moet worden geïsoleerd, wordt deze door het team gemaakt, je hebt 2 identieke frames nodig qua parameters.
• Alle verbindingen zijn gemakkelijker te "overlappen" door extra versteviging van de deur met houten spikes. Optioneel - metalen hoeken.

Deurisolatie

De balk die wordt gebruikt voor de vervaardiging van frames heeft een bepaalde dikte, de aanbevolen waarde is hierboven aangegeven. Het blijft slechts in de helft van het frame om de isolatie te leggen. Welke? Met alle voordelen van minerale wol is het hygroscopisch en het stoombad in het badhuis is een kamer met overmatige vochtigheid. Daarom geen optie. Het is raadzaam om polystyreenschuim te gebruiken. Het is niet moeilijk om het te snijden en te leggen, en ook om de openingen tussen het frame en het frame af te dichten.

Deurmontage

• De tweede helft wordt waterpas over het geïsoleerde frame gelegd.
• Beide delen van de baddeur zijn stevig bevestigd (met schroeven).
• De opening rond de omtrek van het canvas is zorgvuldig afgedicht. Om dit te doen, is het raadzaam om een ​​jutekoord te gebruiken waarop afdichtmiddel wordt aangebracht (hittebestendige categorieën).

Het blijft alleen om de scharnieren te bevestigen, om het buitenste deel decoratief te maken en de baddeur is klaar om op zijn plaats te worden geïnstalleerd.

Praktische tips

• De deur naar de stoomkamer moet om veiligheidsredenen altijd wijd open staan.
• Gezien de specifieke kenmerken van het bad is niet elke hardware geschikt voor het bevestigen van structurele elementen. Onderdelen worden alleen geselecteerd uit staal met een corrosiebestendige coating. Anders begint het roestproces en verschijnen er donkere vlekken rond de locaties van de bevestigingshoeden. Ja, en de schroeven gaan niet lang mee, je zult te maken krijgen met de reparatie van de doos en het canvas.
• Monteer de deur naar de stoomkamer met uw eigen handen, gebruik geen metalen hulpstukken, behalve luifels. Gezien de temperatuur in de kamer kan een ijzeren pen een thermische verbranding veroorzaken, optimaal een houten. Hetzelfde geldt voor verschillende decoratieve elementen. De deur mag in ieder geval van binnenuit niet worden versierd.
• Met al zijn voordelen splitst hout gemakkelijk. En omdat het in eerste instantie voor de deur wordt gedroogd, is het gebruik van spijkers als bevestigingsmiddel niet de beste keuze. Optimaal - zelftappende schroeven (hout).
• De baddeur is behoorlijk groot. Daarom worden voor de bevestiging minstens drie lussen gebruikt.

Onafhankelijke fabricage en installatie van een deur in een badhuis is een proces dat een individuele aanpak vereist. Er zijn veel verschillen - in de dikte en het materiaal van de muren van het gebouw, praktische vaardigheden, financiële mogelijkheden. Maar als in principe de montage-volgorde van het blok duidelijk is, dan is het eenvoudig om een ​​baddeur volgens eigen tekeningen te maken, die goed in de muuropening past en betrouwbaar warmte vasthoudt.

Voorbereiding van materiaal voor baddeuren

Als de deurstructuur in een vreemde kamer moet worden geïnstalleerd, moet u eerst naar de voorkant van het werk kijken, de plaats en afmetingen van de toekomstige toegang tot de kamer evalueren, de dikte van de muren meten. En nog belangrijker, voordat u een deur naar het badhuis maakt, is het uiterst belangrijk om de kwaliteit te controleren van het materiaal waaruit het deurblad en de doos moet worden gemonteerd. Hout en planken zijn bijna altijd gebogen, maar het ergste van alles is dat als er al scheuren of spaanders aan het oppervlak zijn, je zo'n boom moet verwijderen.

De platen die door de klant zijn voorbereid voordat het werk begint, worden onderworpen aan aanvullende verwerking:

• Snijd de uiteinden op een cirkel, met een handmatige frees of een ander gereedschap, zodat het zijoppervlak van de planken perfect vlak is en het gevouwen deurblad zelfs geen microscheuren heeft,
  
• Borden worden gekalibreerd en geselecteerd op dikte. Bij aanvoer van materiaal kiest u best het gewenste aantal foutloze planken en monteert u de jointer in één maat,
• Bovendien gedroogd onder een luifel om krimp na montage van het deurblad te voorkomen.

Zo wordt de dikte van een standaardbord - veertig na afwerking teruggebracht tot 35 mm, de breedte van het materiaal wordt door de uitlijning van het vlak 10 mm kleiner. Het resultaat is dat je voor het maken van houten deuren naar een badhuis van 180x80 cm minimaal vijf planken van 160 mm breed nodig hebt, zonder rekening te houden met de afmetingen van het deurkozijn.

Afmetingen en montagetechniek van de deur voor het bad

Meestal wordt de grootte van de deur naar het badhuis met een doos, of beter gezegd, de toekomstige opening in de muur voor het installeren van de buit, bepaald door het aantal hele planken dat in het deurblad is gelegd. Om dit te doen, neemt u de breedte van het verwerkte bord, vermenigvuldigt u met vijf en past u zich aan de min of meer acceptabele afmetingen van de baddeur aan. Vervolgens wordt 2x35 mm toegevoegd aan de gewenste breedte - de dikte van de twee zijden van de deurvoet plus de montageafstand van 10 mm. Overweeg ook de hoogte van de deur voor het bad, en voor de onderkant moet je nog 5 mm toevoegen aan de krimp.

Bovendien moet u rekening houden met de kenmerken van de montagetechnologie van de toegangsdeuren voor het bad. Het deurblad voor het betreden van het bad kan op twee manieren worden gemonteerd:

• Snijd een spijker en een groef aan de uiteinden van de standaard veertig, zoals wordt gedaan voor een gegroefd bord. In dit geval neemt de totale breedte van het canvas af met 10x5 = 50 mm,
• Frees een groef met een diepte van 15 mm aan de uiteinden van de voorbereide en gestripte houten knuppels; het verbinden van twee planken gebeurt op een insteeksleutel. In dit geval hoeven de breedte van de deuren en de afmetingen van de opening in de wand van het bad niet te worden aangepast.

Er zijn twee manieren om deuren voor het bad te maken, er is niet veel verschil, hoewel de deuren op de toetsen flexibeler en duurzamer zijn. De kwestie van technologie, hoe een deur naar het bad te maken, hangt af van de wensen van de klant en de beschikbaarheid van houtbewerkingsapparatuur.

Ten eerste worden de sleuteldeuren voor het bad beschouwd als een klassieke fabricageoptie, en ten tweede, in het geval van een onbedoeld huwelijk, kunt u altijd de sleutel vervangen en de verbinding opnieuw maken.

Gereedschap voor het bouwen van de voordeur naar het bad

Voordat u met uw eigen handen de deur naar het badhuis betreedt, is het erg belangrijk om uw mogelijkheden, namelijk de beschikbaarheid van gereedschappen en apparaten voor werk, echt te beoordelen.

Als je op zijn minst een eerste timmerervaring hebt, heb je een minimum aan gereedschap nodig om de voordeur van het badhuis met je eigen handen te monteren:

• Handmatige elektrische frees met een set kopfrezen en doorloopmolens,
• Een lange metalen liniaal, je kunt een gipsliniaal van twee meter of een aluminium strip nemen met een lengte van minimaal 200 cm, vrij vlak en duurzaam,
• Bouwniveau en metselaar schietlood,
• Bandschuurmachine of vibrator,
• Joiner beitel, houten of metalen stamphamer,
• Set timmerklemmen voor klemplanken, dikte 20-60 mm,
• Schrijnwerklijm, u kunt PVA-M gebruiken, één deur voor een bad zal minimaal 7-10 liter, linnen of jute slepen.

Om de deur met uw eigen handen in het badhuis te installeren, moet u in de muur snijden, dus u moet een elektrische of benzine kettingzaag huren voor minimaal een dag.

Groeven en slepen

Allereerst moet op het eindoppervlak van de planken de groef worden uitgesneden voor de installatie van de verbindingssleutel. De twee meest duurzame en mooiste planken, van degene die geselecteerd en voorbereid zijn voor het werk, worden van tevoren opzij gezet, in deze details wordt de groef slechts aan één kant gesneden. Deze onderdelen gaan naar de linker- en rechterkant van het deurblad.

Het frezen van een groef wordt uitgevoerd in de volgende volgorde:

• Het bord wordt horizontaal vastgezet met klemmen op een timmerwerkbank. Aan het einde wordt een freeslijn getekend met een liniaal en een potlood,
• Langs de markeringslijn is een metalen liniaal of liniaal stevig bevestigd. Dit zal helpen om de groef en uiteindelijk het deurblad van het badhuis zo vlak en zelfs mogelijk te maken,
• Groefsnijden wordt uitgevoerd met een frees met een diameter van minimaal 10 mm, een te grote breedte zal het canvas verzwakken, een kleine snede houdt het bord niet vast en de hele structuur kan in de deuropening van het bad doorhangen.

De volgende stap is het produceren van montage pluggen; er zijn vijf rails nodig om het web te monteren. Bevestigingsmateriaal kan worden gesneden uit de resten van de voorbereide plank voor het bad of klaar kopen.

De sleutelrail moet een beetje strak in de groeven van aangrenzende planken gaan, zodat het gemakkelijker in de groef te plaatsen is, kleine afschuining wordt met schuurpapier aan de randen verwijderd.

Deurblad montage

De volgende stap bij de fabricage van de baddeur is de montage van het deurblad. In eerste instantie worden de planken op de toetsen "droog" samengevoegd, zonder enige verlijming van voegen. De geassembleerde deur wordt op een werkbank gelegd en met een houten hamer uitgeslagen om de sleutels volledig in de groeven te plaatsen.

Droge montage is vereist om ervoor te zorgen dat alle onderdelen van de baddeur correct zijn gemonteerd. Bovendien worden de uitstekende uiteinden van de planken en pluggen langs de boven- en onderranden van het blad afgesneden.

Als er geen problemen zijn, wordt elke verbinding uit elkaar gehaald, ingesmeerd met lijm en teruggeslagen. De verlijmde deur van het bad wordt op een werkbank gelegd en met klemmen vastgezet tot de lijmverbindingen helemaal droog zijn. Totdat de lijm uitgehard is, wordt overtollige lijmmassa voorzichtig verwijderd bij de voegen. Dit moet onmiddellijk worden gedaan, anders wordt het deuroppervlak over een dag bedekt met niet-verwijderbare donkere vlekken plakfolie.

Vul de horizontale dwarsbalken op de deur

De volgende dag, na de laatste instelling van de lijm, is het noodzakelijk om horizontale dwarsbalken te maken. In feite zijn dit twee dikke houten blokken die horizontaal of onder een lichte helling op de baddeur worden gelegd.

Dwarsbalken hebben twee functies:

• Trek het web horizontaal
• Breng de belasting over van het gewicht van de constructie naar de luifels en het deurkozijn bij de ingang van het badhuis.

Scharnieren voor deuren naar het badhuis worden ook op de dwarsbalken geplaatst, waardoor u het deurblad kunt uitladen en het grootste deel van het gewicht rechtstreeks op de buit kunt overmaken.

Het apparaat en de methode voor het bevestigen van de dwarsbalken van de baddeuren verschillen aanzienlijk van vergelijkbare onderdelen in conventionele deuropeningen die worden gebruikt in schuren, garages, magazijnen, zomerkeukens. Op de deur van het badhuis worden horizontale staven zonder bevestigingsmiddelen geïnstalleerd en de verbinding wordt verzekerd door het zwaluwstaartvergrendelingsprofiel.

De zijkanten van elke staaf worden afgesneden met behulp van een elektrische snijder, zodat een gelijkbenige trapezoïde wordt gevormd in de dwarsdoorsnede van het kruis. Dezelfde snijder snijdt de groeven op het deurblad van het bad.

Om ervoor te zorgen dat de deur niet in horizontale richting beweegt, worden de groeven van elk slot in het deurblad niet strikt horizontaal uitgesneden, maar met hun eigen lichte afwijking. Na het aanpassen van de maten worden de staven vergrendeld, gelijmd en vastgezet met klemmen tot ze volledig droog zijn.

Het afgewerkte, gedroogde geheel moet worden geschuurd met een elektrische slijpmachine, hierdoor worden bramen verwijderd en wordt het buitenoppervlak zo vlak en glad mogelijk gemaakt. Als er extra decoratie nodig is, kan de deur naar het bad altijd worden geverfd of bedekt met een film.

Kenmerken van het maken van doe-het-zelf-deuren voor het bad worden getoond in de video

Buit maken en installeren bij de ingang van het bad

Na montage van de dwarsbalken worden de werkelijke afmetingen van de deuren naar het badhuis bekend. U kunt de opening bij de ingang van het bad doorsnijden, maar u moet eerst een deurkozijn maken.

Voor de vervaardiging van buit wordt hetzelfde bord als ekster gebruikt als voor de deur naar het badhuis. Voor de verticale zijden van de groef worden twee planken 200 mm breed en 60 mm langer uitgesneden dan het deurblad. Op dezelfde manier worden twee korte horizontale planken gesneden voor het deurkozijn en de bovenste dwarsbalk. We leggen de uitgesneden segmenten rond de omtrek van het geassembleerde deurblad en naaien tijdelijk op de hoeken met de restanten van de rail en bekledingsnagels.

Omdat de baddeur alleen naar buiten mag openzwaaien, moet het canvas vanaf de ingangszijde in een buit worden verdronken. Om dit te doen, markeert u langs de contour van het binnenoppervlak van de doos een strip van 10 mm diep, die moet worden gesneden met een frees of een ander beschikbaar gereedschap.

Verder moet u vanaf de buitenkant van de zijrekken van het deurkozijn een groef snijden waarmee de luit in de deuropening van het houten bad wordt gehouden. We verbinden alle delen van het deurkozijn met zelftappende schroeven. De zijrekken moeten naast de uiteinden van het deurblad liggen met een opening van 1,2-2 mm, in de buurt van een moer wordt de opening vergroot tot 5 mm. We versterken de doos op de hoeken met tijdelijke latten met afstandhouders, zodra de buit in de deuropening van het bad zit, worden de planken verwijderd.

We zetten de doos en hangen het deurblad

Allereerst is het noodzakelijk om de buitenafmetingen van de doos te meten, volgens hen moet u de contour van de snede van de deuropening bij de ingang van het badhuis markeren. Dit mag alleen worden gedaan door een praktische meting en niet door een berekeningsmethode, anders bestaat de kans dat de snede in de wand van het bad te groot wordt.

De opening voor de doos moet 6-7 cm kleiner zijn dan de breedte van het voltooide canvas.Als u in de wand van het bad snijdt, is het ook de moeite waard om de breedte van de snede in overweging te nemen. Markeer aanvankelijk de hoogte van de drempel in het bad, meet vervolgens de hoogte van de doos, geleid axiaal en leg de breedte van de buit. Met behulp van een loodlijn voor het bouwen worden markeringen aangebracht op de wand van het badhuis onder de snijlijn.

Nadat de opening voor installatie van de doos en de toekomstige deur in het badhuis was uitgesneden, is het noodzakelijk om een ​​verticale lijn van de pen op de muur te snijden met een frees of handmatig - met een hamer en een beitel. De breedte en hoogte van de spike moeten volledig overeenkomen met de afmetingen van de groef die aan de zijkanten van de groef is gesneden.

De montage van de doos volgt. De drempel wordt eerst ingesteld, vervolgens worden de zijstijlen op de spijkers gepakt en als laatste de bovenste dwarsbalk. In het bovenste plafondgedeelte van de doos, tussen de muur en de dwarsbalk, moet er vrije ruimte van 5-7 mm hoog zijn, die verstopt is met linnen of jutevezel en in de toekomst zal worden bedekt met platbands. De opening moet worden aangehouden om de neerslag van het bad te compenseren. Als de constructie van het bad van baksteen is, wordt de opening eenvoudig met schuim geblazen.

Voordat u de details van de doos omver haalt, moet u het afgewerkte deurblad erin plaatsen en de hele structuur horizontaal en ten opzichte van de gevel van het badhuis, houten wiggen, uitlijnen.

Scharnieren voor baddeuren

In de laatste fase van het regelen van de ingang wordt een deurblad gewogen. Voordat de scharnieren voor de deuren in het bad worden geïnstalleerd, wordt het deurblad met twee kleine houten wiggen iets in de kist opgetild. De eenvoudigste manier om de luifels van de deur te installeren, is volledig aan de buitenkant van het canvas. Het korte deel wordt aan de onderkant bevestigd, de tegenhanger wordt op de dwarsbalken genaaid.

Als het volgens het ontwerp van de gevel van het bad nodig is om de elementen van de luifels volledig te verbergen, kunnen schroeflussen worden gebruikt.

Als de ingang van het badhuis goed geïsoleerd is van de kleedkamer en de stoomkamer, dan kunnen de deuren ook aan standaard vlinderscharnieren worden gehangen. Het grote voordeel van dergelijke luifels is een hoge sterkte en betrouwbaarheid, voor het ophangen van de zwaarste deur in het bad is één paar voldoende.

Om de lussen te bevestigen heb je nodig

• Markeer de contouren van de sluiting op de groef en aan het einde van het canvas,
• Snijd de beitelgroeven op beide delen en zet de luifels vast met gewone schroeven.

Het blijft over om het canvas aan de tegenhanger van de lus te hangen en de clip aan te passen zodat de deur naar het badhuis sluit zonder de buit aan te raken. Na het installeren van platbands, seals, handgrepen en sloten, wordt de deur naar het badhuis als klaar beschouwd.